Marathi Kavita on Love | Marathi Kavita for Love | मराठी कविता प्रेम

Marathi Kavita Prem | प्रेमावरील मराठी कविता

ह्या पोस्टद्वारे मी तुमच्या समोर मराठी प्रेम कविता marathi kavita prem चा संग्रह घेऊन आलो आहे. तुम्हाला प्रेमावरील कविता marathi kavita on love नक्की आवडतील. तुमच्या मानतील प्रेम भावना चांगल्या शब्दात मांडायला या marathi kavita for love नक्कीच उपयोगाला येतील.

मराठी प्रेम कविता- आठवणी तुझ्या

आठवणीत तूझ्या, काळ खूप लोटला.
दुःखाने माझा वाटा, इमाने इतबारे वाटला.
वाटणी झाली आयुष्याची, पर्वा नव्हती कधी जगाची.
साथ सोड्शिल अर्ध्यावरती, एवढी घाई काय सुटण्याची.

सोडलं तर खर मग, काळजीचा सूर का लावतेस.
अधून मधून तिसऱ्या वाटेला, तूच तर मला पावतेस.

तक्रार नाही कोणाची, कदाचित तस व्हायचच असेल.
विधिलिखित वाणीमध्ये, आपला शेवट एकत्र नसेल.

शेवट दोघांचाही होनार, कारने लागतील कित्येक.
काळ जरी विरत गेला तरी, आठवण सांभाळली प्रत्येक.

सगळे हिशोब तू केलेस, बाकी काही शिल्लक नाही.
आयुष्याचा व्यवहार केलास तू, सुखांचा जमाखर्चच उरला नाही.

marathi kavita on love- रे थांब पावसा

रे थांब पावसा, थांब जरा ।
येऊ देत माझ्या प्रियकरा ॥
झेप घेऊनी नभातूनी ।
तू तृषविलीस रे वसुंधरा ।
भेटे जरी प्रियकर तिला ।
कोरडाच माझा उंबरा ॥
रे थांब पावसा, थांब जरा ।
येऊ देत माझ्या प्रियकरा ॥
विराण जीवा लागे झुरणी ।
ही केलीस रे कैसी करणी ।
रे शांतवाया मम मना ।
आवरी तू आपुल्या शतधारा ॥
रे थांब पावसा, थांब जरा ।
येऊ देत माझ्या प्रियकरा ॥
येईल तो जेव्हा घरा ।
सरिता मिळेल ही सागरा ।
आवरू नको प्रीतीचा झरा ।
तू बरस, बरस रे युगांतरा ॥
पण थांब पावसा थांब जरा । 
येऊ देत माझ्या प्रियकरा ॥

मराठी कविता -प्रेम

इथे रक्ताळलेला ।
स्मरणाच्या अनंत मरणं जगून
दे विस्मृतीचा, क्षणिक विसावा ।
ऐक त्या हाका माळरानाच्या,
दरी दरीतुन ओ देणाऱ्या ।
हास्यध्वनी तुझे निनादी
गाबुळल्या जांभूळी
वैशाख वणवा
सावली धरी ।
कितीदा वेचला मोगरा
मंदगंध सोनचाफा
मांडव बोलघेवडा
वेणी चंद्रमोरी
अजून ती।
स्पर्श हूर हूर, अबोल गाणे
रातराणी का रुसली, कोण जाणें।
प्राजक्त दरवळे, तिन्हीसांजे
दिनरात्र मिलनासवें।
रात्र बहरली आठवणी उगाळी
डोळ्याची ताटी सताड उघडी ।
विनवणी देवी हात जोडुनी
स्मृतीच्या अभिशापाला
विस्मृतीचा उ:शाप मिळोनि ।

marathi kavita prem- गीत ते हरवलेलेे

गीत ते हरवलेलेे,
स्वर मुके मुके
धूसर त्या आठवणी,
शब्द शब्द रीते
चिंब चिंब ओली रात्र,
आसू असू म्हणे
आरक्त हात तुझे,
ओंजळीत नक्षत्रांचे ताटवे
छंद छंद उन्मत्त,
तृप्त रंध्र रंध्र
धुंद पहाट गुलछबी
श्वास श्वास यौवनगंधी
कर्म कर्म अखंड,
नश्वर नश्वर शतखंडी
निमाले तरू अखेरी,
आदित्यचक्षु पैलतिरी

marathi kavita on love-वेड लावतेस माझ्या मनाला तू

दिवस सरतो नि येते रात
मंद चांदण्याची ही रात
मज हळूच कानात येऊन
सांगते तुझे रूप किती देखणे
हे प्रिये, आज चंद्रही रूप तुझे बघुनी
हळूच लाजला आहे
इतकी देखणी दिसतेस तू
चंद्राला पण लाजवणे तुला भाग पडले
रूप तुझे हे लोचनी 
 ना हटत नजर तुझ्यावरी
भाळलो मी रूप तुझे पाहुनी
ही चांदणीपण लाजली तुझे रूप पाहुनी
लावलेस जीव तू माझ्या परी
वेडापिसा झालो मी तुला पाहण्यासाठी
वाटत ही रात संपूच नाही
तुझ्या मिठीतच राहून रात हि सरली
इतके देखणे रूप तुझे
स्वप्नातही न सोडवे मला हे रूप तुझे
खरच इतकी देखणी दिसतेस तू
वेड लावतेस माझ्या मनाला तू

मराठी कविता -प्रेम

सख्या नातं तुझं नि माझं अखंड स्वप्न 
जणू मोगऱ्याचा असावा सुगंधी गजरा... 
केसात ओवते मी हौशीने नि तू म्हणतो 
खुलून दिसतो तुझा मुखडा साजरा... 
आता तू नाहीस ना रे सख्या सोबत माझ्या
तरी सतत देत असताे तो मला आठवण... 
खंड पडू देत नाही मी आपल्या नात्याला 
मी पुन्हा नव्याने करत राहते साठवण... 
तुला माझ्या येण्याची चाहूल द्यायला 
गजरा नि माझ्या पैंजणांचा आवाज... 
तू आतुर असायचा घ्यायला आस्वाद 
हरखून जायचास पाहून माझा साज... 
तू तासनतास काढायचास देखणे चित्र 
मी ओवलेल्या गजऱ्यातल्या देखाव्याचे... 
त्यासाठी घरभर मिरवत फिरवायचा सुगंध 
मग मलाही असायचे कुतूहल पाहण्याचे... 
तुझ्या आठवणींचा आठवणीने माळते 
मी दररोज मोगऱ्याचा भरगच्च गजरा... 
या आशेवर की तू एकदा परत येशील 
नि कुजबुजशील किती सुंदर तुझा नखरा...  

marathi kavita prem-प्रेम भावना

धीर एकवटून त्याने विचारले तिजला 
तुझ्या डोळ्यातले भाव सांग ना मजला 
छळणारी ती नजर तुझी स्वस्थ नाही बसवत 
एकटेपणात तूला आठवून ठेवते मला हसवत 
धडधडत काळीज तूला एकटक पाहताना 
काही सुचतच नाही तू समोरून जाताना 
नाही राहीलो काॅलेजकुमार तरीही कळ उठते 
न बोलता तुझ्या प्रेमाची भावना मनी दाटते  
खोलवर कुठेतरी दडलेला एक कप्पा तुझा 
एकटेपणात मात्र असतो तो फक्त माझा 
तुझं हसण तुझं बोलणं साठवलय मी त्यात
नेहमी नसेना का पण कधी रमतो मी तुझ्यात

marathi kavita on love- प्रेमखेळ

तुझ्या मिठीत हरवून जावे
विसरून जावे सारे जग
तुझ्या स्पर्शाने मिटावे ताप
विरून जावी सारी धग
बघ माझ्या डोळ्यात खोलवर
तुझ्या प्रेमाची अधीर पाखरे
तुझाच लळा त्यांना अन
तुझाच त्यावर धाक रे
अशीच असावी घट्ट मिठी 
आणखी वेगळे काय मागणे
तुझ्या सहवासाची ओढ मला
सवयीचे तुझे उनाड वागणे
प्रेमाचा हा खेळ आगळा
नकोच त्याला कसली भाषा 
निस्सीम या देण्याला
नकोच अनाठायी आशा 

marathi kavita prem

तुला पाहताना सख्या 
स्वप्न माझे बहरून यावे 
फुलपाखरासम बागडताना 
तुझ्या सोबतीत धुंद गावे
स्वप्नातल्या गावात माझ्या 
उभारावी झोपडी इवलीशी 
तुझ्या सोबतीत वाटावी
मजला ती हवीहवीशी 
पांघरली शाल स्वप्नांची
सांधण्यास नवी नाती 
पूर्ण करण्या त्या स्वप्नांना
पेटवू मनाच्या ज्योती 

marathi kavita prem- पहीली भेट

अजुनही आठवते ती ,
तुझी माझी पहीली भेट,
काही क्षणांची का होईना , 
मनाची मनाशी जुळली होती घट्ट गाठ , 
नजरेला तुझ्या नजर दिली होती , 
तेव्हाच कळली होती,
तु दिलेली पापण्यांची साथ  , 
नव्यानेच जाणवली होती 
स्पंदन माझ्या ह्रदयाची , 
भुरळ होती तुझ्या साथ  दिलेल्या लवलवत्या पापण्यांची , 
आजची भेट जरी होती वर्षांनंतरची , 
पहीलीच भेट जणु डोळ्यातल्या त्या कमळांची , 
नजर तुझी सांगत होती उघड झाप ती पाकळ्यांची , 
अनोखी भाषा ती प्रितीची , 
जुन्या त्या प्रेमाच्या रितीची , 
आता श्वासांनाही जाणीव झालेली ,
अनाहत त्या मुक्या भावनांची , 
नजर तुझीही हटत नव्हती ,जाण्याची वेळ झाली होती , 
नजरेनचं खुणावलं होत खात्री परत माझ्या येण्याची 
नजरेनचं खुणावलं होत खात्री परत माझ्या येण्याची 

marathi kavita for love- साथ तुझी

साथ तुझी असता मला कुणाची न भिती,
धीर मला देण्या तुझा हात हाती... 
साथ तुझी असता वेदना हि दूर जाती,
सोबत तू असता, फिकी वाटती नाती...
साथ तुझी असता धुंद वाटे हा वारा ,
पावसाच्या जणू बरसती ओल्याचिंब धारा...
साथ तुझी असता मनी नाचतो मयूर ,
नसे कुठलीच चिंता न कसले काहूर...
साथ तुझी असता स्पंदने मुग्ध होती,
बोलावया तुजसवे अवचित आतुरती...
साथ तुझी असता शब्द विरून जाती,
लाजेत माझ्या न्हाऊन निघती पाती...
साथ तुझी असता भान हरपून जावे,
स्वप्नास जणू माझ्या नवे अर्थ मिळावे...
 अशी साथ असता जन्मांतरी या,
हवे काय मज मग जगी जागावया या... 

marathi kavita on love-marathi kavita prem

का क्षितिजाला बिलगण्याचे, स्वप्न धूसरसे वाटते  
का वेगळी आज स्वतः माझी मला मी भासते... 
प्रश्न तेच तसेच अजूनही, तीच उत्तरे शोधते 
ओंजळीत तेच फुलांचे, गुच्छ अजूनही वेचते... 
तीच आशा, तीच मनीषा, तीच कामना मनी जरी  
आज का त्या चांदण्यांचे, कवडसे सलती उरी... 
पाहुनी मी स्वप्न उद्याचे, लाजते अंतरी खरी 
पण मन्मनीची गर्द वादळे, भिरभिरती वाटेवरी... 
मोहरते जरी मन हे माझे, धुंद त्या मृदगंधाने 
का तरीही मी मिटवू पाहते, भावनांची ही स्पंदने...
सूर स्वरांना ताल देण्या, जरी आज ही आतुरते 
मग का अचानक पाठ फिरवूनी, माझे मला मी रोखते... 
सार्थ उभी मी कालसारखीच,अजून बघत स्वप्नांकडे 
हिंदोळ्यावर स्वार तरीही, पाऊल का हे अडखडे...
बालपणीचे बालमनीचे, विश्व जरी उरी मी जपले 
भोवतालीच्या नवलाईने त्यावर, आज जणू धुके पांघरले... 
रंग छटांच्या रंग सागरी, रंगमय हे भाव खरे 
पण त्या रंगांचे रंग रंगुनी, का होई मन बावरे...!!



read also,

1500 Best Marathi Suvichar

मराठीतिल सर्वोत्तम बालगीतांचा आणि बडबड गीतांचा  संग्रह  

marathi kavita prem-हुरहूर

पुन्हा एकदा तीच हुरहूर, पुन्हा एकदा तीच चाहूल...
पुन्हा एकदा मनाला तुझ्याच प्रीतीची भूल ...
पुन्हा एकदा नजरेचे तुला शोधण्या धावणे...
पुन्हा तुझ्या भेटीसाठी आतुर होऊ पाहणे..
पुन्हा एकदा नव्याने तुला आठवावे...
पुन्हा तुझ्या सवे बोलण्याचे बहाणे मिळावे...
पुन्हा एकदा तू मला रोखून बघावे...
पुन्हा एकदा मी गोड लाजेत नहावे...
पण... पुन्हा एकदा मिळतील का जुन्याच त्या खुणा..?
अन पुन्हा एकदा पाऊस सरी शमवतील का या उन्हा..?
पडतील का रे ती जुनी चांदणे, माझ्या अंगणी पुन्हा..?
ओंजळी भरून सुख लहरी देशील का तू पुन्हा..?

marathi kavita on love-मराठी कविता प्रेम

नवाकोरा कॅनव्हास समोर ठेवून 
पुन्हा पुन्हा पेन्सिल हाताशी खेळवत 
शून्यात बघणारा मी 
अस्वस्थ... बेचैन होतोय...
ती पाठमोरी 
ओलेत्या अंगाने 
लांबसडक केसांना सुकविते
तिचं एक सुंदरसं 
रेखाटायचंय मला
पण काढायचं कसं 
या संभ्रमावस्थेत 
मी नजरेचं आकाश पसरवून 
बसलोय
चंद्राचा चेहरा दिसावा 
या प्रतिक्षेत ....!!!!

मराठी कविता -पाऊस

पाऊस सुरू झाला कि,
मन.. आठवणीत भिजायला 
हळुहळु नाचायला लागते
मग.. स्वतःतच रमते..
पावसाच्या पाकळ्यांना
ओंजळीत झेलत,
हलकेच गोंजारून चेहर्याला 
स्पर्श करुन कवेत घेते..
ओल्या सुंदर बटांतून
गालावर ओघळणार्या 
थेंबांनी, घेतलेल्या मुक्याला 
हलकेच लाजत स्वतःला सावरते..
आठवणीतल्या आठवणींना
आठवुन, मन.. चिंबचिंब भिजल्यावर
प्रेमातल्या त्या अनमोल क्षणांना,
नयनातील डोहात विलीन करते..
वार्यासंगे आलेल्या 
ओल्या मातीच्या गंधात
त्या सुगंधि क्षणांना 
कुरवाळत हरवुन जाते..
शब्दांच्या सुमनांना
काव्य रचनेत गुंफून
प्रेमातील आठवणींंना
कवितेत सजवते..
या प्रवासात जगतांना
ओघळणार्या अश्रुंना
यथेच्छ पावसात भिजवून 
अधीर मनाला, अंती शांत करते..

marathi kavita prem-प्रेम वेडे

प्रेम असते वेडे, म्हणतात सारे
चूकीचे नव्हते कधी बोलणारे..
प्रेमाची परिभाषा कधी न जाणली
तुझ्या प्रीतीने हळूवार उमगली..
माझ्या भावनांनी जेव्हा
मलाच प्रश्न विचारले,
गुपित हळूवार त्याचे
असे आता उघडले..
भावना मनाच्या होतात बोलक्या
हसरा चेहरा तुझा आठवतांना..
शब्द राहतात सोबतीला.. तु नसताना
तु असल्यावर.. अबोला येतो त्यांना..
तुझ्या स्वप्नात रमतांना
गातात तीच गाणी..
आपल्या प्रेमाची साक्ष
बनते मग ही,भावनांची वाणी.
मागणे माझे एकच होते 
सहवास मला तिचा हवा होता 
मला तिच्यासाठी पंख नवे हवे होते 
सोबत घेऊन या क्षितिजापलीकडे 
मनातले सगळे किल्मिष दूर करुनि
सोबत दे सखी मला घे जवळी 
आस तुझी मला दे जीवा 
साथ तुझी मला दे जन्मोजन्मी
होकार तुझा येता जीव होतो वेडापिसा
तुझी लाजलेली नजर साथ देईल प्रेमाला माझ्या
तुझ्या गालावरची खळी 
घायाळ करते मला 
अलगद तुझ्या स्पर्शाने 
गदगद झाला जीव माझा

marathi kavita for love-सखे 

सखे या माझ्या खडतर वळणावरी
साथ तू मला देशील ना?
झेप घेण्या उंच आकाशी 
पंख माझे होशील ना?!!धृ!!
हेची मागणे माझे होते 
सहवास मला तुझा हवा होता
क्षितिजापलीकडे सांज ढळता
तुझा हात हाती हवा होता
सखे या खडतर वळणावरी
साथ तू मला देशील ना?!!1!!
सोबत तुझी हवी मला
मनातले कीलमिष दूर करूनी
जवळी घे मला जरा
सखे या माझ्या खडतर वळणावरी
साथ तू मला देशील ना?!!2!!

marathi kavita prem

माझ्याशी आजकाल हे घडते विचित्र आहे

माझ्याशी आजकाल हे घडते विचित्र आहे ,

डोळ्यापुढे माझ्या गा तुझेच चित्र आहे

तुझे रूपवर्णन करण्यापलीकडे शब्दही अपुरे ,

हातात माझ्या अझुनी ते अपूर्ण पत्र आहे

एका कटाक्षाने घालीले भुरड असे हृदयाला

हा तळमळतो तुझ्यासाठी,धीर देतो मी पात्र आहे

ओढणीच्या ढगाला सरसावून बघणं झरा चंद्रमुखी ,

विखुरलेल्या वस्तीत ग काळोख सर्वत्र आहे

प्रत्येक दिवस मोहरतो मिळण्याच्या तृप्त आशेने ,

स्वनांच्या गंधात बहरलेली प्रत्येक रात्र आहे

आज कळलय मला गगन रूप खरे प्रेमाचे

ना वैरी कुणी प्रेमासारखा ना कुणी मित्र आहे .

marathi kavita prem

प्रेम फक्त त्याचं भावत :

प्रेम फक्त त्याचं भावत

ज्यांना दुसर्यासाठी मारता येत

खर सांगतो आतापर्यंत

आमचा जीव

आम्हालाच प्यारा होता

प्रेमपत्र तू घेतलास अन

आमचा जीव तुझा झाला होता

फक्त आजच्या दिवसच माझं प्रेम

जन्माजान्मात बदलून गेल

जगन माझं आता

तुझ्या प्रेमात न्हाहून गेल .

marathi kavita prem

प्रीती असे करावे कि :

प्रीती असे करावे कि ..

आठवण आली तर डोळ्यात

पाणी यावे ..

जीव असा लावावा कि ,

देवाला हि प्रश्न पडावा कि ..

.

.

.

मी एक जीव घेऊन जातोय

कि दोन …!

marathi kavita prem

कधी तू :

कधी तू

झुकलेल्या पापण्यात ,

कधी तू

ओझरत्या पापण्यात ,

कधी तू

ओझ्हार्त्या लाजण्यात ,

कधी तू

माझ्या स्वछनदी हास्यात ,

कधी तू

पैजाण्याच्या आवाजात

कधी तू

माझ्या असण्यात नसण्यात

marathi kavita prem

कुणीतरी असल पाहिजे :

कुणीतरी असल पाहिजे….

संध्याकाळी घरी गेल्यावर दार उघडायला

सकाळी घरातून बाहेर पडताना

लवकर ये अस सांगायला ….

मिटिंगमधून बाहेर आल्यावर

back असा मेसेज टाकायला

कंटाळा आलाय हे कटाळवान वाक्य

कंटाळा येई पर्यंत सांगायला …

इच्छित स्थळी पोहोचल्यावर

सुखरूप पोहोचले चा फोन करायला …

उशीर होत असेल तर

जेऊन घ्या असे सांगायला

कितीही वेळा सांगितले तरीहि

आपल्यासाठी जेवायचं थांबायला …

marathi kavita prem

सोफ्टवेअरच्या जगातले प्रेम :

इथे एक मेंदू फक्त दुसर्या मेंदूला ओळखतो

इथे एक मेंदू फक्त दुसर्या मेंदूला ओळखतो

चेहरा मात्र गौण असतो

हुशारीची स्तुती केली जाते

सौंदय कोण विचारतो …..

खरेच आहे ना …

कोडाच्या ब्युटीपेक्षा फ्कन्यालीटी पहिली जाते …

कोडाच्या ब्युटीपेक्षा फ्कन्यालीटी पहिली जाते ..

चाललाच नाही कडे तर पिएल ची पण मारली जाते….

हळुवार प्रेमाची जागा तेच्निकल डिस्कशन्स

घेतात….

हळुवार प्रेमाची जागा तेच्निकल डिस्कशन्स

घेतात….

गप्पा मारायला इथे ‘मिटींग्स’ का कमी असतात ?

प्रेम सारखे इथे नसते …

प्रेमासारखे इथे नसते …

जेवढे कमी तेवढेचं असते …

कोम्प्याट कोडला म्हणून तर मागणी जास्त असते

प्रेमात एकमेकांना कधी विसारयाचे नसते ….

प्रोजेक्ट संपल्यावर इथे कुणी कुणाचे नसते …

Marathi Kavita Love

दोन जीवांच्या मिलानातील

दोन जीवांच्या मिलानातील

पापणी ओळी करण्यारया आठवणीतील

प्रत्येकाच्या मनात असते

प्रेमप्रीती त्या नाझुक भावनेमधील…..

निरागस गोड हास्यातील

चिमुकल्या दोन डोळ्यातील

अनुभवून बघ एकदा

प्रेमप्रीती त्या बाळाच्या विश्वासातील ….

झोपताना ऐकलेल्या अंगाईतील

कधीकाळी मिल्ण्याराया धपाटातील

विसरू नकोस कधीच

प्रेमप्रीती त्या आईच्या ममतेतील ..

अथक करण्यार्या कामामधील

धेर्यापुर्तीच्या स्वप्नातील

चाखायला आवडेल तुलाही

प्रेमप्रीती त्या कार्याच्या सिद्धीतील …

Marathi Kavita Love

तुझ्याशी खूप बोलावेसे वाटते …

पण शब्द चुकण्याची भीती वाटते

तुझ्या खूप खूप जवळ यावेसे वाटते

पण विरहाची भीती वाटते

तुझ्या सोबत चालावेसे वाटते

पण रस्ता चुकण्याची भीती वाटते .

वाट पाह्ण्यार्यापेक्षा वाट

लावणारे खूप असतात .

जमिनीवर उभा राहून आकाशाला

हात लावणारे खूप असतात

सर्वांच्याच आयुष्यात दुख

भरभरून असत कारण सुख देणार्यापेक्षा

दुख देणारेच खूप असतात .

Marathi Kavita Love

वेळ आली तर तूलाही सांगीन

आयुष्य कस जगायचं असत ..

एका एका शब्दामधून

वाक्य कस बनवायचं असत …

वेळ आली तर तुलाही सांगीन ,

मन कस जिंकायचं असत ..

आवडी निवडी सांगताना कस ,

मनात मन गुंतवायच असत

वेळ आली तर तुलाही सांगीन ,

स्पर्श कसा करायचा आहतो

वेळ आली तर तुलाही सांगीन

स्पष कसा करायचा असतो

वेळ आली तर तुलाही सांगीन

दुख कसा झीझवायाच असत

अश्रूंचा नवीन संसार करून

सुखाने कस नांदायचं असत

वेळ आली तर तुलाही सांगीन ….

चांदण माळून स्वप्नांना घेऊन

शब्द फुलाचा सुगंध घेऊन तू येतेस

आनंदाची पाथरण जेव्हा तू करीत जातेस

निलेच्या रंगाने तू अशी बरसतेस

श्रावणाच्या उन्हात ,इंद्रधनुष्य फुलवतेस

काय सांगू तेव्हा ,तू किती गूढ दिसतेस

निराश मनाला ,पुन्हा उभारी

हळुवार साद ,शब्दात तुझ्या ,अलगद तू घालतेस

बेभान भरारी ,माझ्या स्वप्नांना ,पंक तुझे तू देतेस

काय सांगू तेव्हा ,तू निळाइच असतेस !!

Marathi Kavita Love

तो चिंब ती हि चिंब

दोघांच्या नजरेत ,प्रेमचे प्रतिबिंब

ओला थेंब ,ओली सर

प्रीतीची रात,मिठीतला बहर ,

ढगाचे बन ,विजेचे तीर ..

ओठावर ओठ आणि श्वास हि अधीर

मनाचा सांगावा ,शब्दात बांधावा

प्रेमाचा पाउस  कधी नाही थांबावा .

Marathi Kavita Love

प्रेमात पडल्यावर नेहमी असाच होत का ?

मन स्वप्नांच्या दुनियेत अखंड भरारी घेत !

किती सुखद भावना आहे ना प्रेमप्रीती म्हणजे !

आपल्यावर कोणीतरी मनापासून प्रेमप्रीती करत आहे

य नुसत्या जाणिवेनेच मन मोहरून जात

पापण्या मिटल्या कि तीच समोर येते आणि

डोळ्यावर आलेली झोप खणात उडून जाते

केव्हातरी पाहते मग नकळत डोळा लागतो

स्वप्नांची दुनियाही व्यापून उरते .

मनावर तिच्या अस्तित्वाची सतत नंशा असते

स्वस्त तिचा सुगंध दरवळत असतो .

जणू तिच्या अस्तित्वात आपल आस्तित्व विरून जात .

जगन बदलत ,वागण बदलत ,बदलून जात जीवन

खरच प्रेम किती सुखद भावना आहे ना !!

Marathi Kavita Love

प्रीती म्हणजे ,

समजली तर भावना

केली तर मस्करी

मधला तर खेळ

ठेवला तर विश्वास

घेतला तर श्वास

रचला तर संसार

निभावल तर जीवन .

प्रीती एक शब्द आहे

जशी गुलाबाची एक कळी स्त्भ्ध

प्रीती आहेच उनाड वारा

ज्याला ना बाध ना किनारा

प्रेमाच्या सानिध्यात अपुरा जग सारा

अहो ! प्रेमा मध्येच तर बनला

विश्वसुंदर ताजमहाल सारा …

Marathi Kavita Love -आठवण माझिही येइल मी गेल्यावर…!

आठवण माझिही येइल मी गेल्यावर…!
खरे प्रेम केल्याचे असेल हे फळ……
प्रत्येक प्रेम करानार्यांने जरुर वाचावे…

आठवण माझीही येइल मी गेल्यावर…!
रात्रि झोपेतून दचकुन मी जागा होतो,
अणि तुला या अंधारात शोधायचा प्रयत्न मी करतो,



हताश होउन मी पुन्हा झोपायचा प्रयत्न
करतो,
तेवढ्यात एक अश्रू डोळ्यातून गालावर ओघलतो,
सुरु होतो आठवणिचा तो खेळ,
नाही पुन्हा रहात काहिच झोपायचा ताल-मेळ,
असे का होते कि आपण ज्या व्यक्तीवर प्रेम करावे,
अन त्या व्यक्तीने क्षणात आपल्याला सोडून जावे,
आणि
स्वप्नांच्या दुनियेत बांधलेले घर,
खाडकन फुटावे,
कुठे कमी मी पडत होतो,
प्रत्येक वेळी तुलाच तर मी समजुन घेत होतो,

तुझ्यावर नव्याने येणारा संकटाना,
परतीचा रस्ता मीच दाखवत होतो,
तू केलेल्या प्रत्येक चुकीवर,
माफ़ि मीच मागत होतो,

तुझ्या चुकांनी होणार्या त्रासाने ,
वेळोवेळी मीच रडत होतो,
तुझ्याकडून झालेली चुक तुला
का कधीच दिसली नाही,
माझ्या डोळ्यातून येणार्या अश्रुनाही
किमंत राहिली नाही,
कामाचा दबाव आहे म्हणून,
तू मला टाळत होतीस,
पण या कारणाखाली,
तूच माझ्या पासून दुरावत होतीस,
काम तेव्हा मीही करत होतो,
पण माझ्या कामाचा दबाव मात्र तुला दाखवत नव्हतो,
वाटत होते तुला माझ्या
साथाची गरज आहे,
मीच तुला समजुन घेणे हेच माझ्या नशिबात आहे,
तुझे काम हे कधीच संपले नाही,
आपल्यातील वाढत हे गेलेले अंतर,
हे तर कधीच मिटले नाही,
दरोज झोपताना देवाकडे एकच इच्छा असते,
तू सदैव खुश रहावी हेच माझी मागणी असते,

आशा आहे तु पुन्हा माझ्याकडे परतावी,
पण तु येणार नाही हे वास्तव स्वीकारता येत नाही,
प्रेम प्रीती माझे संपणार नाही मी मेल्यावर,
पण आठवण माझीही येइल मी गेल्यावर…
आठवण माझीही येइल मी गेल्यावर.


कदाचित तुही असाचं विचार करत असशील :

शोना कदाचित तुही
असाचं विचार करत असशील..

छान होतास रे तू,
पण जमलंच नाही मला..
कळत होतं रे तुझं प्रेम,
पण माझंच चुकलं रे जरा..

असा नको विचार करू कि,मी विसरलेय तुला..
मनात खोल कुठेतरी,आठवणीमध्ये साठवलंय तुला..

आठवते मलाही आपले ते सुंदर स्वप्नांचे घर,
तुझ्या खांद्यावरून मी पाहिलेली ती पावसाची सर..

वेळोवेळी तू दिलेली मला हक्काची साथ,
अन अनवाणी वाळूत चालताना माझा धरलेला हात..

हातावर रंग ठेवून उडालेले हे पाखरू,
पण तू एकाएकी असं जगणं सोडू नकोस..
स्वप्न बघ तू नवीन,
तुटलाय मात्र आपल्या घराचा वासा.

आता पुन्हा नको जोडूस,
भेटली ना मी कधीतरी..
पाहून मला तु रडू नको वेड्या,
कसंबसं सावरलंय मी स्वःताला..

आता पुन्हा बांधु नको बेड्या,
आताही तुझी आसवं मला बघवणार नाही ..
तुझे भिजलेले डोळे मला पहावणार नाही ,
धावत येईन मी तुला सावरायला..

स्वःताच्या प्रेमाला रडतांना पाहून,
स्वःताला कसं आवरणार ?
व्हायचं असेल एक तर,
सगळं होईल रे ठिक..

पण वाट नको पाहूस,
माझ्याशिवाय तु चालायला शिक.
प्रेमाचा सागर :

प्रेमाच्या सागरामध्ये,
मात्र आयुष्याची होडी केली…
नकारात्मक वादळ आले…
तिला बुडवून घेऊन गेले…

आयुष्य माझे तळाला,
मी आहे मध्य सागराला…

जीवन मार्ग नाही…

तर मग आता जगायचे तरी कशाला…?
शब्दांचा तो ओंडका,
कूठे मध्यांगी सापडला…

आयुष्याचा तोच किनारा,
जो पुन्हा मला दावला…
जगतो आहे आता,
हे या शब्दांचे हे ऋण…

निरात्म्याचे हे शरिर,
तुझ्यावर प्रेम केले म्हणून…
आता निश्चय केला,
एकांत आयुष्याचा…

पुन्हा नाही ओलांडायचा मला,
अथांग सागर तो प्रेमाचा….
अथांग सागर तो प्रेमाचा…
एका प्रेम कहाणीत ती नसते :

एका प्रेम कहाणीत ती नसते ,फक्त तो असतो
चालता बोलता तिच्या आभासात जगतो
ती तर दिसत नाही ,मग हा कुणाश गप्पा मारतो
विचारल तर म्हणतो ,
मी तिच्यावर प्रेम करतो
तिच्यासाठी जिंकलेले डाव पुन्हा पुन्हा हरतो
प्रत्येक क्षण तिच्याविषयी बोलतो
आठवणीत तिच्या गुपचूप रडतो
दुसर्यांना हसण शिकवून
स्वतःच्या चेहर्यावरच दुख लपवतो
तिच्या फोटोकडे पाहून सारे सुख वाटून घेतो
तिला भेटण्याची आतुरतेने वाट पाहतो
तीन स्वप्नं यायला यायला उशीर केला म्हणून
तिच्यावर नकळत रागावतो .
तिच्याशी भाडतो अन पुन्हा तिच्यावर रुसतो
गणपतीच्या मिरवणुकीत तिच्याबरोबर मनसोक्त नाचतो
ती आयुष्यभर आनंदी रहावी म्हणून
रोजच्या नमाज मध्ये प्रथांना करतो
डोळे बंद करून नाताळच्या तिला शुभेच्छा देतो
त्याला पाहतानाच काळत
एका प्रेमकहाणीत ती नसते फक्त तोच असतो .

Marathi Kavita Love

अधुरे प्रेम :

आपणच तोडायला हवेत
आता सारे बंध
दूर सारायला हवा
हळव्या स्मुर्तीचा गंध
अलगद सोडवून टाकू
प्रेमाचे हे रेशीमधागे
कळून पहायलाही काही
ठेवायचं नाही मागे
आपणच रेखाटलेल्या रांगोळीचे
रंग आपणच पुसायचे
पापण्यात अश्रू दडवून
जगासमोर हसायचे
आपणच विणलेल्या स्वप्नांना
आपणच देऊ मूठमाती
या जन्मीच राहिलेलं प्रेम
राखून ठेऊ पुढच्या जन्मासाठी .

Marathi Kavita Love

तु भेटलीस तेव्हा
मी असाच शांत बसलो होतो
खोल निळ्या डोळ्यान्मधुन
माझा आकाश शोधत होतो
आकाशातील चान्दन्या मधुन
माझा चन्द्र मी मागत होतो…!!
दर्द तुझ्या विरहाचा झेलत
मी अन्तरी वादळात होतो
का कूणास ठाउक
शब्दांपेक्शा डोळ्यानीच् तुझ्याशी बोलत होतो…!!
पावसाच्या प्रत्येक थेम्बात
भीजत मी जात होतो
प्रेमाच्या अथांग सागरात
डुबुन् मी जात होतो….!!
डोल्यान्मधुन अश्रू बनुन
केवळ वाहत जात होतो
ओठान्वर हसु आनुन
मनाला समजवत होतो…!!
तुझा हा हलुवार् स्पर्ष पाहुन
मनातच लाजत होतो
वीचार गर्दीत
स्वताला हरवुन पाहत होतो… !!

मला आशा आहे तुम्हाला ह्या प्रेमावरील कविता आवडल्या marathi kavita prem असतील. 

लहान मुलांसाठी खास 33 सहज सोप्या सुंदर गोष्टी

25 best marathi book list